សហភាពអឺរ៉ុបបានដាក់ចេញបទប្បញ្ញត្តិតឹងរ៉ឹងលើការនាំចូលការវេចខ្ចប់ប្លាស្ទិកដើម្បីកាត់បន្ថយកាកសំណល់ប្លាស្ទិក និងលើកកម្ពស់និរន្តរភាព។ តម្រូវការសំខាន់ៗរួមមានការប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុដើមដែលអាចកែច្នៃឡើងវិញបាន ឬអាចបំបែកបាន ការអនុលោមតាមវិញ្ញាបនប័ត្របរិស្ថានរបស់សហភាពអឺរ៉ុប និងការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវស្តង់ដារការបំភាយកាបូន។ គោលនយោបាយនេះក៏ដាក់ពន្ធខ្ពស់លើប្លាស្ទិកដែលមិនអាចកែច្នៃឡើងវិញបាន និងដាក់កម្រិតលើការនាំចូលវត្ថុធាតុដើមដែលមានការបំពុលខ្ពស់ដូចជា PVCs មួយចំនួន។ ក្រុមហ៊ុនដែលនាំចេញទៅកាន់សហភាពអឺរ៉ុបឥឡូវនេះត្រូវតែផ្តោតលើដំណោះស្រាយដែលមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន ដែលអាចបង្កើនថ្លៃដើមផលិតកម្ម ប៉ុន្តែបើកឱកាសទីផ្សារថ្មី។ ការផ្លាស់ប្តូរនេះស្របទៅនឹងគោលដៅបរិស្ថានដ៏ទូលំទូលាយ និងការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់សហភាពអឺរ៉ុបចំពោះសេដ្ឋកិច្ចរាងជារង្វង់។
តម្រូវការវិញ្ញាបនប័ត្របរិស្ថានសម្រាប់ផលិតផលនាំចូល៖
រាល់ផលិតផលវេចខ្ចប់ផ្លាស្ទិចដែលនាំចូលទៅក្នុងសហភាពអឺរ៉ុបត្រូវតែគោរពតាមស្តង់ដារវិញ្ញាបនប័ត្របរិស្ថានរបស់សហភាពអឺរ៉ុប (ដូចជាវិញ្ញាបនប័ត្រ CE) វិញ្ញាបនប័ត្រទាំងនេះគ្របដណ្តប់លើការកែច្នៃឡើងវិញនូវវត្ថុធាតុដើម សុវត្ថិភាពគីមី និងការត្រួតពិនិត្យការបំភាយកាបូននៅទូទាំងដំណើរការផលិត។
ក្រុមហ៊ុនក៏ត្រូវតែផ្តល់ការវាយតម្លៃវដ្តជីវិតលម្អិតផងដែរ។(LCA)របាយការណ៍ បង្ហាញពីផលប៉ះពាល់បរិស្ថាននៃផលិតផល ពីការផលិតរហូតដល់ការចោល។
ស្តង់ដាររចនាវេចខ្ចប់៖
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គោលនយោបាយនេះក៏បង្ហាញពីឱកាសផងដែរ។ ក្រុមហ៊ុនដែលអាចសម្របខ្លួនបានយ៉ាងឆាប់រហ័សទៅនឹងបទប្បញ្ញត្តិថ្មី និងផ្តល់ជូននូវដំណោះស្រាយវេចខ្ចប់ដែលមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាននឹងមានការប្រកួតប្រជែងនៅក្នុងទីផ្សារសហភាពអឺរ៉ុប។ នៅពេលដែលតម្រូវការផលិតផលបៃតងកើនឡើង ក្រុមហ៊ុនច្នៃប្រឌិតទំនងជាចាប់យកចំណែកទីផ្សារធំជាង។
ពេលវេលាបង្ហោះ៖ ថ្ងៃទី ១៦ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០២៤